Meet the Masters in 't Park: Songs from the Second Floor

Tijdens Theater Aan Zee presenteert Filmfestival Oostende (FFO) een unieke openluchteditie van Meet the Masters. Samen met filmkenner Anke Brouwers nemen vier film- en theaterprofessionals ons mee op een cinefiele ontdekkingstocht door de filmgeschiedenis met persoonlijk uitgekozen filmklassiekers.

Van dinsdag 6 tot en met vrijdag 9 augustus wordt elke avond een grootmeester van de filmkunst voorgesteld. Anke Brouwers kadert het werk, de periode en de filmstroming waar de filmmaker toe behoort, evenals hun impact op de hedendaagse film en theater scene. Vervolgens gaat Brouwers in gesprek met de gast, waarbij de persoonlijke band met de besproken filmmaker centraal staat.

Deze editie van Meet the Masters omarmt het thema van TAZ, ‘Neem me mee, over golven en generaties’, dat draait om grenzeloze en genereuze generaties, op de golven van gisteren, vandaag en morgen. Over gedroomde en gebroken generaties. Over verloren en verknipte generaties. De echo’s van deze vele generaties voelen we doorheen de filmkeuze van de gastsprekers.

Kom en beleef vier avonden vol filmgeschiedenis, inzicht en inspirerende gesprekken onder de sterrenhemel. Mis deze unieke kans niet om de magie van cinema en theater samen te ervaren in een sfeervolle openlucht setting!

Songs from the Second Floor (2000) van Roy Andersson met Marie Vinck

Songs from the Second Floor is een tragikomische film van de Zweedse regisseur Roy Andersson. De film bestaat uit een reeks absurde en satirische scènes die het leven in een moderne stad verkennen. Centraal staat Karl, een man die zijn eigen meubelzaak in brand steekt om verzekeringsgeld te krijgen. Terwijl hij door de stad dwaalt, ontmoet hij een reeks kleurrijke en vaak wanhopige personages, waaronder een dichter die zijn verstand heeft verloren, een zakenman die op het punt staat failliet te gaan, en een jonge vrouw die aan haar geloof twijfelt.

De film is geïnspireerd door het werk van de Peruaanse dichter César Vallejo en onderzoekt thema's als menselijke waardigheid, existentiële angst en de absurditeit van het moderne leven. Andersson's kenmerkende stijl – lange takes, gestileerde decors en een droogkomische toon – versterkt de surrealistische sfeer van de film. De film won de Juryprijs op het filmfestival van Cannes en werd geprezen om zijn originele visie en diepgaande reflectie op de menselijke conditie. Het is een film die zowel ontroert als aanzet tot nadenken, met een unieke combinatie van humor en melancholie