Dagklap 2: Openingsavond doet verlangen naar meer

Met velen kwamen jullie het festival feestelijk openen. Jong en en minder jong genoten, luisterden, loerden naar de eerste woorden van Cindy Godefroi en Dominique Collet, het rake manife(e)st van Zindzi Tillot Owusu en Danny Ronaldo, het hemelse duet van Kapinga Gysel en Luna Maes, en het mysterieuze Ne Mobliez Mie van Toneelhuis en FC Bergman.

Een opening van jewelste, de ideale voorbereiding voor vandaag: een goedgevulde eerste volledige dag. Jong Muziek heeft Fort Napoleon al ingewijd deze ochtend, dat doet Jotka Bauwens vandaag al dansend op de Oosthelling aan het Kursaal en LESAGE knalt als eerste gast van de TAZ Band Café Koer vanavond echt op gang. 't Is te veel om op te noemen, dus klik hier nog even op de knop voor het volledige overzicht. Tot zo!

Golfbrekers openen TAZ#2024

Danny Ronaldo en Zindzi Tillot Owusu, onze twee golfbrekers die het TAZ-team de weg influisteren en voor een uitdagende onderstroom zorgen, openden Theater Aan Zee met een innemend Manifest. Hieronder vind je alvast een glimp ervan.

------------------------------------------------------------------------------------
dus ik zal mijn manifest op die manier schrijven wat ik verwacht, wat kunst kan en moet van mij en dan doe je er maar mee wat je wil
ik verwacht:

een ontsporing. een reflectie. een kijk in delen van het hoofd die niet zijn overgelopen. dat de
schrijver woorden zoekt waarvan men dacht dat ze onvindbaar waren of verloren. dat de schrijver

woorden vind waarvan men niet eens meer wist dat ze bestonden. dat de kunstenaar eerlijk is en
rauw durft zijn. dat de kunstenaar niet terugdeinst van het leed in de wereld en dat de kunstenaar de waarheid niet versiert. dat de kunstenaar bang durft zijn.
------------------------------------------------------------------------------------
Lees het volledige Manifest hier.

TAZ-Band maakt rentree

Met de innemende opening van gisteren mag Oostende dan wel omgetoverd zijn tot het kloppend hart van de theaterwereld, Café Koer mag zich echter opnieuw opmaken om het kruin van het aanstormend muziektalent te ontvangen. De TAZ Band treedt er vanaf vanavond telkens op om 18u30. Hetzelfde trio dat ons vorig jaar de regen in Oostende deed vergeten, zal ons deze editie onder een stralende avondzon dansend de nacht inbrengen. Léa Kadian, Jérôme Pringiers en Dejan Banovic ontvangen telkens een jong talent met zorgvuldige precisie geselecteerd door Kapinga Gysel met de muzikale kameleon LESAGE als eerste gast. Kom af en laat je intieme gesprekken of platte toogpraat op Café Koer begeleiden door het ritme van de TAZ-Band. Tot vanavond!

Quartiers d’O ontwaakt vandaag

Op 1, 2 en 3 augustus vormt het Sint-Antoniusplein in de vuurtorenwijk het toneel voor een knetterend buurtfeest. Theater Aan Zee, KAAP, kleinVerhaal en de Grote Post slaan dit jaar opnieuw de handen in elkaar om er een prachtige editie van te maken. Tijdens Quartiers d'O kun je genieten van muziek, theater, dans, workshops en meer circus dan ooit. Kom zeker eens langs en beleef onvergetelijke driedaagse samen met de buurtbewoners! Bekijk het programma hier.

Jong Muziek verwelkomt Hanneke Rouw

Vandaag mocht de beloftevolle celliste Hanneke Rouw de spits afbijten in Fort Napoleon. Ze bracht Bach en de mensen in vervoering. Beluister hier een live-nummer en lees hier wat Knack Focus ervan vond.

Premières op TAZ

TAZ#2024 belooft om verschillende redenen een succes editie te worden. De zon verblijdt ons dagelijks met haar aanwezigheid, Ensor wordt in zijn thuisstad dit jaar extra in de bloemetjes gezet en opnieuw kunnen we uitpakken met een reeks indrukwekkende premières die je over golven en generaties meenemen. Met veel bravoure kondigen we dan ook maar liefst 8 voorstellingen aan die in Oostende voor het eerst hun (Belgische) gordijnen zullen openen. Iets om trots op te zijn. Meer zelfs, met JUPI staat er op TAZ#2024 een heuse kleuteropera op het programma die zowel zeer jong als oud kan bekoren. Een prikkelend verhaal over samen spelen en alleen zijn, over kunnen en gunnen, over licht en muziek. Haast je voor de laatste tickets!

// Maak je op voor een dagelijkse blik op het festival door de ogen van drie generaties. Van jong naar oud: Alix, Sieber en Herman schrijven elk om de beurt een brief, naar ons, naar elkaar, naar jullie. Over vroeger, nu en later, telkens gelinkt aan een of meerdere locaties. Vandaag bijt Herman de spits af, met verve, ook al was hij nog nooit op een eerdere editie. \\

Brieventaz,

Binnen het hele TAZ-gebeuren ben ik een groentje. In het dagelijkse leven daarentegen amuseer ik me als ‘hangoudere’ met gelegitimeerd veel vrije tijd en zoveel ‘in bedrijf-uren’ op de teller dat je gerust van een ‘overjaarse oldtimer’ kunt spreken.

Die zeeën van tijd invullen met fietspaden en terrasjes onveilig maken, blijft helaas niet

boeiend. Aan die sleur moest dus dringend een einde komen. En ja hoor, na wat daten op vrijwilligerssites ben ik uiteindelijk blijven plakken op de communicatiedienst van Theater Aan Zee. Spelen met woorden, een favoriete bezigheid van mij, en af en toe een glimlach - of op zijn minst een frons - op het gelaat van een lezer toveren, zou leuk zijn.

Als complete nitwit binnen dit Oostendse theatergebeuren, leek mij het simpelste om brutaalweg mijn karabijnhaak vast te klikken aan de surfplank van twee ervaren medeschrijvers, Alix en Sieber. Nu dobberen er dus drie generaties rond die tijdens dit creatief hoogstandje her en der sfeer gaan snuiven. Jong, belegen en oud ‘beleven’ immers elk op hun unieke manier. Wie weet hoe dit trio elkaar bestuift met nieuwe, vergeten, leuke inzichten of wordt er gewezen op vastgeroeste zienswijzen.

Kortom, elkaar meenemen over golvende generaties. Hopelijk kunnen we dat afwisselend op een leuke, boeiende manier verwoorden voor onze brievenlezers. Dan moeten mijn - sowieso jongere - kompanen wel mijn karabijnhaakje laten vastzitten natuurlijk. Maar kennen jullie dat opgewonden gevoel ook nog als de eerste circuswagens het dorp kwamen binnenrijden, vroeger!? Ik was niet meer binnen te houden. Wel, ik heb nu een leeftijd bereikt waarvan men verwacht dat die kinderlijke folie intussen wel onder controle is. Mooi niet dus. Tijdens de opbouw van het veilig onderkomen voor het TAZ-hart in het Leopoldpark, heb ik bij meerdere medewerkers verbaasde wenkbrauwen de hoogte in zien gaan. Hij is daar weer, hoorde ik ze woordeloos tegen elkaar zeggen. Maar intussen heb ik wel gezien dat alles steeds duidelijker een definitieve plek krijgt.

Intussen is mijn zendtijd wel op en zal ik jullie een volgende keer met plezier meenemen naar enkele van de vele locaties die ik nu heb bezocht. Als een opgewonden kind de geschiedenis achterna. Ze zullen dan trouwens veel meer spreken in het creatieve licht dat de artiesten er op laten schijnen.

Beeldschoon