Dagklap 4: WonderWaai verwelkomt kinderen

Een feestelijke Ensoriaanse stoet opende daarnet de WonderWaai, waarna Danny Ronaldo de heerlijke ontmoetingsplek ook culinair inwijdde met een waar pizzafestijn. Vanaf vandaag is iedereen - en in het bijzonder de kinderen - welkom in de wondermooie plek vol acrobatisch straattheater, muziek, verhalen en meer circus dan ooit. Heb jij al de kleine Ensor gezien in Pas Fini? Ga zeker eens opzoek en snuister hier alvast eens in het programma. En dat allemaal gratis en voor niets!

Tijdcapsule in de WonderWaai

Wat de erfenis van de huidige generatie aan de toekomstige zal zijn weet voorlopig niemand. Maar stel dat jij iets zou kunnen meegeven, wat zou het dan zijn? Of het nu je favoriete gedicht, dromen of verlangens zijn, het kan in de WonderWaai. Daar, ergens verborgen, staat de Geef Me Mee-tijdscapsule, gebaseerd op de methode om wereldkaarten te maken van Jack van Wijk, die op de slotdag van TAZ#2024 voor 100 jaar te rusten gelegd in de grond. Geef een stukje van jezelf mee aan toekomstige generaties zodat het niet verdwijnt in de plooien van de geschiedenis. Tot in de toekomst!

Nieuwe locaties dit jaar

De plaats waar een voorstelling wordt gebracht, maakt deel uit van de esthetische kracht. Theater Aan Zee wil dan ook steeds meer inzetten op locatietheater. Daarom hebben we het hele jaar door Oostende afgeschuimd op zoek naar nieuwe, betoverende plekjes die de grenzen van het theater verbreden. Zo kan je dit jaar klimmen in de Peperbusse voor lightparticles inc., of het Ensor Concours bekijken aan het Graf Van Ensor. Ook de Zaal Vuurtoren wordt dit jaar in vuur en vlam gezet. Ontdek hier alle (nieuwe) locaties van dit jaar met het meeslepende programma van TAZ#2024.

Jong Muziek presenteert: GERARD

Zwevend tussen online en offline, isolatie en verbinding, het diep persoonlijke en het collectieve bracht GERARD een indrukwekkende set in Fort Napoleon. Benieuwd hoe dat klonk? Beluister hier een live-nummer en hier wat Knack Focus ervan vond.

TAZ Youth

TAZ Youth zet dit jaar opnieuw de boel op stelten en laten zich door niets of niemand tegenhouden. Met verschillende activiteiten, zoals Haak Aan, Bevraag en Beteken, Podiumbeest en (J)ongezien zijn ze dit jaar actiever dan ooit. Benieuwd wat er nog allemaal op de planning staat? Laat je volledig onderdompelen door de jeugdigheid in hun chillhoek bij de cocktailbar. Volg ze op de voet via hun Instagram. Iedereen welkom!

TAZ Shop

Heb jij al de TAZ Shop gespot op Café Koer? Dit jaar is Theater Aan Zee terug met exclusieve merchandise. Met de TazTas of een T-shirt krijg je de kans om een stukje van TAZ mee te nemen naar huis. Met de kleurrijke petten blijf je op een stijlvolle manier zichtbaar op een overvolle Café Koer. Neem zeker eens een kijkje en bezoek de volgende voorstellingen in stijl.

// Lees mee door de ogen van drie generaties. Van jong naar oud: Alix, Sieber en Herman schrijven elk om de beurt een brief, naar ons, naar elkaar, naar jullie. Over vroeger, nu en later, telkens gelinkt aan een of meerdere locaties. Na de jongste en oudste - Alix en Herman - is het aan nu aan Sieber. Voor weinigen onbekend, door vele bemind. Ontdek hier waar hij heen gaat. \\

Brieventaz,

Belegen vind ik een gewichtige uitspraak, Herman, over hoeveel kilogram gaat het dan? Hoewel veel oudere locaties de geur van kaas hadden, van oude kaas of zelfs schimmelkaas. Maar om nu iemand met schimmelkaas te vergelijken? Ik laat die kaasplank aan mij voorbijgaan.

In vergelijking met Herman heb ik iets meer TAZ-jaren op de teller, minder op het leven. Het geboortejaar van Alix komt aardig in de buurt van mijn culturele ontmaagding in Oostende. Als West-Vlaming leerde ik het festival kennen via een Brusselse omleiding en opleiding, podiumtechnieken op het RITCS. Een discipline die in zijn kinderschoenen stond, net als mijn cultuurbeleving. In mijn geboortedorp hadden we enkel gehoord over een theaterfeest waar een naakte persoon in de etalage van een slagerij werd gelegd. “Dat dat kunst is”, hadden ze het stuk vlees aan de toog van het dorpscafé weggelachen. “En dat met ons belastinggeld.” De vooroordelen over cultuur en kunstbeleving kreeg ik met de paplepel mee, de wonderlijke beleving mocht ik zelf ontdekken. Ik vond het bijzonder dat er een theaterfestival was in een stad die geen theaterzalen had of waar ze een zaaltje met de naam Illusie reeds tot een illusie hebben gemaakt. De Grote Post was op dat moment nog een leegstaand pand, bewoond door duiven en schimmige theaterfiguren die tijdens het festival de boel op stelten mochten zetten.

Alix, ik kan je wel zeggen dat op nostalgie geen leeftijd staat. Als je het voelt, dan voel je het. Nostalgisch is het niet echt, maar ik denk graag terug aan theater op levende locaties, niet weggestopt achter uitgerolde theaterdoeken. Het gebeurt almaar minder. De locatie ging in dialoog met de maker. De dood gewaande haven herleefde als thuishaven voor theater. Hangars rolden hun vrachtwagens buiten. Een opera weerklonk in het huis van een schip in zijn stellingen. Leegstaande panden verspreid in de stad werden eenmalig nieuw leven ingeblazen. Een laatste zucht voor ze met de grond gelijk werden gemaakt als een zeemansgraf. Geruild voor nieuwe jonge stenen lijkt het alsof we onze gebouwen behandelen als de medemens. Gelukkig krijgt mijn collega Herman nog een kans. Jullie meenemen naar één plek in Oostende lijkt onmogelijk. Toch is er één plek die bovenaan mijn herinneringen ligt.

De linkervleugel van het station van Oostende. Het gebouw werd enkel nog bewoond door duiven en herinneringen uit vervlogen tijden voor Theater Aan Zee er twintig jaar geleden introk. Letterlijk en figuurlijk werd het oude stationsbuffet op het gelijkvloers omgedoopt tot Club Terminus. Een plek die door zijn vele verhalen wel mocht worden afgeschermd door theaterdoeken. Beschermen tegen zichzelf zoals iedere goede vriend zou doen. Nieuwe verhalen werden dansend tussen een pompende menigte gecreëerd op aangeven van de muziekselecteur. Feestjes die bij elke aanwezige in het hart werden gekerfd. Ik voelde mijn voeten kleven in het met zweet en bier doordrenkte tapis plein. Ik ben letterlijk blijven plakken op en aan Theater Aan Zee.

Ik vraag me af waar jullie graag blijven plakken Alix en Herman?

Beeldschoon