Dagklap 5: Dit jaar vieren we Ensor

Wij plaatsen James Ensor dit jaar op het hoogste schavotje. Oostende is niet alleen de thuishaven van Theater Aan Zee, maar ook die van de vernieuwende kunstenaar, componist en schrijver. Omdat het dit jaar 75 jaar geleden is dat de gevierde grootmeester overleed, staat zijn geboortestad binnen Ensor 24 uitgebreid stil bij dit albasten jubileum. Daarom bevat onze programmatie ook een gouden randje Ensor. Ontdek in het Kursaal wie Ensor echt is tijdens Ensor est un fou, bekijk in welke sferen de buste van Ensor zich bevindt aan de ingang van Café Koer en wist je dat de naam van installatie Pas Fini een verwijzing is naar zijn zelfportret in houtskool? Dit en zo veel meer over 'de man achter de maskers' tijdens TAZ#2024.

Beluister Jong Muziek (opnieuw)

De terugkeer van Jong Muziek ging niet onopgemerkt voorbij. Elke ochtend vulde Fort Napoleon zich met aandachtige luisteraars en voortreffelijke klanken. Ging jij al luisteren? Er is nog talent in aantocht zoals LOïS, Minla en monokimono of beluister hoe Hanneke Rouw, Kleinpunk en GERARD klonken.

Hanneke Rouw Schittert Met Bach - De Nederlandse celliste deed in Oostende wat ze al heel haar leven het liefste doet: mensen in vervoering brengen op de cellosuites van Johann Sebastian Bach. Beluister het opnieuw en laat je in vervoering brengen via deze link https://soundcloud.com/theater...

Kleinpunk - In Fort Napoleon kon je luisteren naar Spoken word en catchy riffs, zachtgekookte razernij en een vleugje nonsens of venijnige, poedelnaakte teksten. Check kleine punkers Luna Maes, Stanny Rijckaert, Lander Lampaert en Anthony Windels via https://soundcloud.com/theater...

GERARD - Het muzikale alter ego van Elias Durnez bevestigde zijn reputatie van sterke liveperformer. Zin om te luisteren naar een combinatie van ambient, pop en zelfs clubmuziek, alsof je er zelf bij was? Hier https://soundcloud.com/theater...

Vandaag was Seba Colson Duo te zien in Fort Napoleon

"In feite kan de jongeman op zijn eentje al een hele jazzband beginnen." - Knack Focus

De multi-instrumentalist, Seba Colson, nam zijn goede vriend en jazzmuzikant Milan Verbist mee. Beluister hier hoe dat klonk.

Verloren voorwerpen zoeken baasje

Weer heel wat voorwerpen liepen verloren op Theater Aan Zee. Een Ensoriaanse paraplu, een eenzame fietshelm, 17 pizzadegen, een klein hondje, een aantal leden van de TAZ Band, een gocart en de tegenstanders van Remco Evenepoel. Ben jij iets verloren? Kom dan naar de infostand bij Café Koer.

// Lees mee door de ogen van drie generaties. Van jong naar oud: Alix, Sieber en Herman schrijven elk om de beurt een brief, naar ons, naar elkaar, naar jullie. Over vroeger, nu en later, telkens gelinkt aan een of meerdere locaties. Nu iedereen al eens aan de beurt is geweest, zijn we terug bij Herman. De oudste brievenschrijver kwam binnen met een knal, maar moet zich nu toch even verweren. \\

Brieventaz,

Na het lezen van jullie brieven heb ik toch even gecontroleerd of mijn karabijnhaakje nog wel vast hing. Ik voelde me nu net veilig. Ik kreeg steeds meer het gevoel dat het inderdaad mogelijk is om generaties dichter bij elkaar te brengen. We moeten dan wel samen blijven. Zeker op de golven. Ik wil inderdaad nog niet eindigen in een eenzaam zeemansgraf tussen het puin van oude gebouwen, Sieber. Akkoord als ik er ‘jong belegen’ van maak?

Alix, door nu te lezen hoe jij jouw jeugdige energie gebruikt om de berg mogelijkheden te beklimmen die nog voor je liggen, daar geniet ik van. En blijf vooral dat rugzakje nostalgische herinneringen koesteren. Die dragen alleen maar bij in jouw groei als ‘jong’ mens, maken je rijper. En nu moet ik stoppen of de intro van jouw brief zou wel eens bewaarheid kunnen worden. Terug naar nu!

In mijn vorige brief heb ik de remmen moeten dichtknijpen omdat onze redactionele engelbewaarders verdomd goed weten dat de spanningsboog van een lezer een beperkt incasseringsvermogen heeft. En maar goed ook. Als jullie mij ook nog eens hadden moeten volgen in mijn speurtocht naar de vele locaties die TAZ speurneuzen her en der geclaimd hebben, vrees ik dat menig pijltje vanuit geknapte bogen mijn fietsbanden aan flarden hadden geschoten. Het stemde me gelukkig te ontdekken dat veel voorstellingen in open lucht, tussen of in verweerde, ruige industriegebouwen plaatsvinden. Zo van die plekken waar nog een veelheid van geuren rondwaart waar de tijd geen vat op krijgt. Het blijft er naar smeer en olie ruiken. Het havengebied sprayt er nog een vleugje vis- en zeelucht overheen.

Theaterzalen bieden uiteraard meer comfort en kunnen veel meer kijklustigen tevreden stellen. Maar net die functionele, eindeloze rijtjes stoelen en honderden ogen en kuchjes in mijn nek maken me eerder nerveus. Een tribune met plastieken stoelen en als decor een schitterend herenhuis in art nouveau stijl of een scheepswerf waar boten in herstelling en roestige frames niet worden weggestopt. Fort Napoleon, een bastion waar elke steen een heftig stukje geschiedenis uitstraalt, kan de muzikant en zijn muziek alleen maar ten goede komen. En waar kun je beter je blik op oneindig zetten dan op een strand waar de ondergaande zon sowieso uitnodigt tot rustig mijmeren. Een mooi initiatief van TAZ Youth, Alix.

Waar je zeker ook eens sfeer moet opsnuiven is de Grote Post natuurlijk. Dit typische, antieke gebouw heeft zo veel te bieden binnen zijn verschillende ruimtes dat je er verloren zou kunnen lopen. Maar waar ik tot nu het meeste heb genoten is rond Café Koer. En niet alleen van het eten of een pintje. Er valt veel te beleven op en rond de vijvers. Dagelijks een optreden van jong muziektalent, een schitterende installatie op de vijver, circusoptredens … Kortom, te veel om op te noemen, maar wel mijn favoriete plaats, Sieber.

Beeldschoon (mv.)